سبخ زار

شب گشت  و تو هنوز در خود نشسته اي

ستاره اي پريد

و آندم يك آرزو

در پشت ابرها ماه خنده ايي نمود

سوسو زنان چراغ خندد كه اي فلان

افسانه بود اين،

فردا دوباره درد

آن دردِ رو به زا

آسايش تو را بر باد مي دهد

آنگاه تو پر ز درد، فرياد مي زني

اما چنان خموش كه انگار بي لبي.

او رفته است و تو، در التهاب درد

از درد و از غرور خواهي شكست و باز

با هر چه ات توان، فرياد مي زني

اما چنان خموش كه انگار بي لبي.

«حسين»

نظرات شما عزیزان:

حوریه - موسوی

ساعت22:31---11 بهمن 1391

آنگاه تو پر ز درد، فرياد مي زني

اما چنان خموش كه انگار بي لبي.

بازم عالیست

mahsa

ساعت10:27---4 بهمن 1391

[وب سایت]

انتـــــــقآم مــے گیرَم از چشــم هآیَت

بـــه خــآطر تَمــآم لَحَظــآتــی کـــه

بَــهآنــه ے اشکــــ هـ ـآیَم تـ×ـو بــ ـودے



سلام اپم حتما بیا

mahsa

ساعت7:06---30 دی 1391

[وب سایت]

گاهی باران همه ی دغدغه اش باغچه نیست…گاهی از غصه تنها شدنش میبارد

یک تکـه آسمــان کلنگـی خریـدارم !!! روی ایـن خـاک بـوی زندگــی نمی آیــد...
slm age ba tabadole link movafeqi khabaram kon

ایلیا

ساعت15:31---27 دی 1391

- [ایمیل]

چه زیبا تر بود

sadat

ساعت16:41---26 دی 1391

او رفته است و تو، در التهاب درد

از درد و از غرور خواهي شكست و باز

با هر چه ات توان، فرياد مي زني

اما چنان خموش كه انگار بي لبي.


نوشته هاتو خیلی دوس دارم

نام :

آدرس ایمیل:

وب سایت/بلاگ :

متن پیام:

نظر خصوصی

 کد را وارد نمایید:

 

 

 

عکس شما

آپلود عکس دلخواه: